Hoeve Droepnaas is een hoeve van baksteen (Naamse steen) met een gesloten binnenplaats heeft aan de straatzijde een puntgevel en een ellipsboogpoort. In 14e eeuwse archiefstukken komt de hoeve voor als ‘Onderste hof’ of ‘Klein Caumer’ en was een Wickraadsleen. Waarschijnlijk is het pand een vroege afsplitsing van de Horicherhof, die meermaals de Overste hof werd genoemd. Blijkens een hardstenen sluitsteen boven de ingang ‘Anno 1779 R. Freins m.i. Offermans’ is de hoeve toen verbouwd of herbouwd.

In de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw stond voor de hoeve een waterpomp, waaruit de inwoners van de Caumer hun water konden halen. In de loop der jaren raakte de bron uitgedroogd, waardoor de pomp nog maar druppelde. Zo ontstond waarschijnlijk de naam Droepnaas. De pomp is al lang geleden verdwenen, maar de naam leeft nog voort en staat tegenwoordig op de gevel.